آموزش نصب مجازی
اگر ایجاد ماشین مجازی به درستی و با رعایت جزئیات انجام شود، نتیجه بسیار مطلوبی دریافت خواهید کرد. ماشین مجازی برنامه ای است که شما روی یک کامپیوتر اجرا می کنید و مانند یک کامپیوتر جداگانه عمل می کند. این اساسا راهی برای ایجاد یک کامپیوتر در یک کامپیوتر دیگر است. یک ماشین مجازی در پنجره ای روی کامپیوتر میزبان اجرا می شود و به کاربر همان تجربه ای را می دهد که گویی از یک کامپیوتر کاملاً متفاوت استفاده می کند. ماشین های مجازی در کامپیوتر میزبان دسته بندی می شوند. این بدان معناست که هر چیزی که روی ماشین مجازی اجرا می شود نمی تواند روی کامپیوتر میزبان تاثیر بگذارد.
ماشین های مجازی در چه مواردی کاربرد دارد؟
ماشین های مجازی اغلب برای اجرای نرم افزار روی سیستم های عامل استفاده می شوند که نرم افزار در ابتدا برای آن در نظر گرفته نشده بود. به عنوان مثال اگر از رایانه Mac استفاده می کنید، می توانید برنامه های ویندوز را در داخل یک ماشین مجازی ویندوز در رایانه Mac اجرا کنید. همچنین ماشین های مجازی برای راه اندازی سریع نرم افزار با تصویر، دسترسی به داده های آلوده به ویروس و آزمایش سایر سیستم های عامل استفاده می شوند.
یک کامپیوتر فیزیکی می تواند چندین ماشین مجازی را همزمان اجرا کند. اغلب یک سرور از برنامه ای به نام Hypervisor برای مدیریت چندین ماشین مجازی که همزمان در حال اجرا هستند، استفاده می کند. ماشین های مجازی دارای سخت افزار مجازی از جمله CPU، حافظه، هارد دیسک و غیره هستند. هر قطعه از سخت افزار مجازی به سخت افزار واقعی در کامپیوتر میزبان نگاشت می شود.
بیشتر بخوانید: مجازیسازی و انواع آن
ماشین مجازی (VM) چیست؟
ماشین مجازی یا همان Virtual Machin به نوعی یک نسخه نرم افزاری از سیستم فیزیکی می باشد که که می تواند میزبان سیستم عامل های سروری، لینوکسی (Linux) و کلاینتی نیز باشد. به طور کلی یک سیستم فیزیکی دارای RAM، CPU , Storage است و ماشین مجازی نیز به همین ترتیب می باشد و هیچ گونه تفاوتی با آن ندارد. تنها تفاوت بارز این است که این امکانات به صورت مجازی در اختیار این ماشین قرار گرفته است و نقش سخت افزاری را هایپر وایزرهایی مانند ESXI به عهده دارند.
همچنین فرقی نمی کند که چه نوع سیستم عاملی بر روی ماشین مجازی نصب شده باشد؛ زیرا کار کردن آن در مجازی یا فیزیکی بودن سخت افزار کاملاً مشابه است و عملی یکسان از خود بروز می دهد. پس می توان نتیجه گرفت با داشتن یک هاست تکی یا دیتا سنتر، نحوه ساخت ماشین مجازی کاملاً مشابه، یکسان است. توجه داشته باشید که در این مطلب برای ساخت ماشین مجازی از vCenter استفاده می شود.
ماشین های مجازی چند ایراد دارد. از آنجایی که منابع سخت افزاری غیر مستقیم هستند، پس این ماشین ها به اندازه یک کامپیوتر فیزیکی کارآمد نیستند. همچنین، هنگامی که بسیاری از ماشین های مجازی به طور همزمان روی یک کامپیوتر کار می کنند، عملکرد می تواند ناپایدار شود.
VMware Tools چیست ؟
VMware Tools یک نمونه از نرم افزارهایی است که روی ماشین مجازی نصب می گردد. این نرم افزار دارای درایور یا راه اندازهای سخت افزاری از شرکت VMware است که لازمه کارکرد درست و بهره گیری از امکانات یک ماشین مجازی است. پس می بایست نرم افزار VMware Tools بروی سیستم عامل ماشین مجازی نصب گردد. توجه داشته باشید که نوع و ورژن سیستم عامل انتخاب شده و حتی ورژن ESXI تاثیر بسیار مهمی در محتوای آن دارد و با هم تفاوت بسیاری دارند.
نصب VMware Tools
در این بخش به بررسی مطالبی درباره Virtual Hardware یعنی قسمت سخت افزاری یک ماشین مجازی و نصب آن می پردازیم که عبارتند از:
- بررسی سازگاری سیستم
- بررسی کنید که میزبان با سرور ESX VMware سازگار است، (بهروزرسانی ESX 4.0 و بالاتر حداقل برای اجرای یک سیستم Guardium است).
- به سند VMware با عنوان Systems Compatibility Guide for ESX Server مراجعه کنید که به صورت آنلاین در قالب PDF در دسترس می باشد.
- بررسی کنید که یک ماشین مجازی نصب شده روی هاست می تواند حداقل منابع توصیه شده را برای یک سیستم Guardium فراهم کند، چه قصد دارید از آن به عنوان جمعآور، مدیر مرکزی یا جمعآور استفاده کنید.
هنگامی که برای اولین بار یک VM 64 بیتی ایجاد می کنید، یا یک VM 32 بیتی را به 64 بیتی ارتقا می دهید، مطمئن شوید که سخت افزار مجازی برای عملکرد 64 بیتی به درستی پیکر بندی شده است. در برخی موارد، ممکن است نیاز به انجام عملیات ارتقای سخت افزار مجازی داشته باشید. برای اطلاعات، به مستندات VMware خود مراجعه کنید.
- سرور VMware ESX را نصب کنید.
اگر این سرور قبلاً نصب نشده است، سرور VMware ESX را نصب کنید. VMware دستورالعمل های نصب را در وب سایت خود ارائه می دهد تا به نصب و پیکربندی VMware Infrastructure و سرور ESX کمک کند.
- کابل های شبکه را وصل کنید.
قبل از اینکه سوئیچ مجازی را که برای Guardium استفاده می شود را تعریف کنید، باید NIC های مناسب را به شبکه متصل نمایید. تا زمانی که NIC ها به صورت فیزیکی متصل نشده باشند، نمی توانید کارت های شبکه را به شبکه های مجازی یا سوئیچ ها اختصاص دهید. قبل از اینکه سوئیچ های مجازی را برای استفاده توسط Guardium VM پیکربندی کنید.
- پورتال مدیریت Guardium VM را پیکر بندی کنید.
پیکربندی پیش فرض برای نصب جدید VMware ESX Server یک گروه پورت واحد را برای استفاده توسط کنسول سرویس VMware و همه ماشین های مجازی ایجاد می کند. برای Guardium VM پیشنهاد می کنیم که پورت ها را با کنسول VMware یا هر ماشین مجازی دیگری به اشتراک نگذارید. برای ایجاد یک یا چند سوئیچ مجازی برای استفاده توسط Guardium VM این دستورالعمل ها را دنبال کنید. در کادر Connection Types، روی Virtual Machine کلیک کنید و روی Next کلیک کنید.
در پانل دسترسی به شبکه، روی ایجاد یک سوئیچ مجازی کلیک کنید و آداپتور شبکه که برای رابط شبکه Guardium VM استفاده می کنید، علامت بزنید. اگر می خواهید از قابلیت VMware IP teaming برای ارائه یک رابط شبکه ثانویه (failover) استفاده کنید، به صورت اختیاری، آداپتور شبکه دوم بی ادعا را علامت بزنید. بعداً، این آداپتور دوم را به عنوان آداپتور آماده به کار (Standby Adapter) تعیین خواهید کرد ( البته باید هر دو NIC را به درستی کابل کشی کنید).
برای رفتن به صفحه تنظیمات اتصال در Add Network Wizard روی Next کلیک کنید. در کادر Network Label، یک نام برای گروه پورت ماشین مجازی وارد کنید، به عنوان مثال: GuardETH0، و روی Next کلیک کنید. در صفحه خلاصه روی Finish کلیک کنید. سوئیچ مجازی جدید در تب Configuration نمایش داده می شود.
CPU Hot Plug چیست؟
در زمان کانفیگ Virtual Hardware برای ماشین مجازی وقتی که وارد قسمت کانفیگ CPU می شوید، با این گزینه مواجه خواهید شد. در اصل با فعال نمودن این گزینه و زدن تیک گزینه Enable CPU Hot Add شما می توانید وقتی ماشین مجازی روشن می باشد، تعداد هسته CPU را برای این ماشین مجازی افزایش دهید. البته با توجه به این نکته که سیستم عامل آن ماشین مجازی قدرت این فرآیند را داشته باشد و در اصلاح آن را ساپورت Support نماید.
دوره های آموزشی مرتبط با مجازی سازی را اینجا ببینید: آموزش مجازی سازی با VMWARE
Hardware Virtualization چیست؟
اگر قبلاً نرم افزار VMware Workstation را نصب نموده باشید، احتمالاً با مبحث مجازی سازی آشنایی دارید. پس می دانید که سیستم فیزیکی شما می بایست دارای قابلیت Virtualization باشد. در این صورت می توان پردازنده آن سیستم را مجازی نموده و در اختیار ماشین مجازی قرار دهید. برای این کار می توانید وارد تنظیمات Bios سیستم فیزیکی خود شوید و این قابلیت را فعال نمایید.
تفاوت اصلی Lazy zeroed و Eager zeroed چیست؟
زمانی که شما از نوع Thick برای هارد دیسک ماشین مجازی خود استفاده کرده اید، دو راه پیش روی شما قرار دارد. این راه ها شامل موارد زیر می شوند:
- Lazy zeroed
هنگامی که Lazy را انتخاب می کنید همانطور که از نام آن مشخص است، موجب صفر شدن سکتورهای موجود درون دیسک نخواهد شد. همچنین دیتاهای قبلی که روی دیسک باقی می ماند را صفر نمی کند. دیتاهای قبلی روی دیسک باقی می ماند فقط غیر قابل دسترس می گردند تا زمانی که بخواهید از آن سکتور استفاده کنید.
- Eager zeroed
اما وقتی Eager را انتخاب می کنید، در همان ابتدا تمام سکتورهای موجود روی دیسکی که به ماشین مجازی اختصاص داده شده است، صفر خواهند شد. همچنین داده های قبلی غیر قابل بازیابی هستند. لازم به ذکر است که مزیت این روش سرعت بالای آن است. البته ایجاد دیسک با این روش زمان بر است؛ زیرا لازم است تا تمام سکتورها صفر شوند. به طور مثال در فرمت کردن یک دیسک در سیستم عامل ویندوز، وقتی Quick Format را انتخاب می کنید به نوعی شبیه Lazy zeroed است و وقتی تیک Quick را بر می دارید، فرمت دیسک شبیه Eager zeroed انجام می شود.
جمع بندی
در این مقاله سعی کردیم تا به بهترین نحو آموزش ماشین مجازی را در اختیار کاربران محترم قرار دهیم. نکات مختلفی در خصوص چگونگی نصب و انتخاب گزینه ها بررسی شد. امیدواریم از مطالعه این مطلب لذت کافی را برده باشید.
دیدگاهتان را بنویسید