بلاگ
Internet Protocol یک آدرس است که برای شناسایی و ارتباط دستگاه در شبکه کامپیوتری و اینترنت مورد استفاده قرار می گیرد. IP قابل تغییر است و تعیین می کند که هر دستگاه (یا نود –node- در اصطلاح تخصصی) در چه شبکه ای قرار بگیرد. هر دستگاه درون شبکه دارای یک آیپی یا آدرس مختص به خود است که دیگر دستگاه ها آن را با این آدرس می شناسند و از همین طریق با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.
هر آیپی از دو بخش تشکیل می شود که قسمت اول آدرس شبکه- Network Address – و قسمت دوم نشان دهنده آدرس کلاینت یا هاست (Host) است.
آنچه در اینجا می خوانید بر اساس IPV4 است. آیپی آدرس ها به صورت معمول از 4 بخش عددی (از 0 تا 255) تشکیل می شوند که به هر بخش octet نیز می گویند. و هر بخش هشت بیت است که در مجموع 32 بیت می شود؛ یعنی هر آیپی 32 بیت است. هر بخش از اعداد توسط نقطه از هم جدا می شوند.
به عنوان مثال 192.168.0.1 یک آدرس آیپی است.

در کنترل پنل کامپیوتر میتوانید از مسیر Control Panel\Network and Internet\Network Connections استفاده کنید و با راست کلیک بر روی کارت شبکه و یا اتصال اینترنت و وی پی ان خود از گزینه Status و بعد گزینه Details این مقدار را ببینید:

راه دوم که بیشتر افراد متخصص از آن استفاده می کنند استفاده از محیط command prompt یا Powershell و اجرای فرمان مخصوص آن طبق شکل است: همانطور که در شکل دیده می شود 1- فرمان است، 2- آیپی نسخه 6، 3- آیپی نسخه 4 و شماره 4 هم سابنت است که در ادامه توضیح داده می شود. هر آیپی از دو بخش کلی تشکیل می شود یک بخش که شماره شبکه است که به نام NetlD یا Network Identifier نامیده می شود. جدا کردن این دو بخش کلاس بندی نامیده میشود؛ و برای این است که برای شبکه ها ابعاد مختلفی ایجاد کرده اند و این امکان را به ما می دهند که آدرس یا IP اختصاصی داشته باشیم.
بیشتر بدانید : انواع VPN و بسترهای ارتباطی مورد استفاده
متخصصان شبکه آدرس ها را در 5 کلاس طبقه بندی کرده اند که شامل A, B, C, D وE می باشد. آیپی کلاس D و E کار کرد خاصی دارند.
عدد اول هر آدرس نشان دهنده کلاس آن آدرس است.
| Class A | ۱تا۱۲۶ |
| Class B | ۱۲۸تا۱۹۱ |
| Class C | ۱۹۲تا ۲۲۳ |
| Class D | ۲۲۴تا ۲۳۹ |
| Class E | ۲۴۰تا 250 |
۰۱۱۱۱۱۱۱ = ۰ + ۶۴ + ۳۲+ ۱۶+ ۸+ ۴+ ۲+ ۱ = ۱۲۷
۱۰۱۱۱۱۱۱ = ۱۲۸+ ۰+ ۳۲+ ۱۶+ ۸+ ۴+ ۲+ ۱ = ۱۹۱
۱۱۰۱۱۱۱۱ = ۱۲۸ + ۶۴+ ۰+ ۱۶+ ۸+ ۴ + ۲+ ۱ = ۲۲۳
۱۱۱۰۱۱۱۱= ۱۲۸+۶۴+۳۲+۰+۸+۴+۲+۱=۲۳۹
از آدرس آیپی خصوصی- Private address – برای تعیین شبکه های محلی استفاده می شود و نیاز به مجوز برای استفاده از آنها نیست.
از آدرس آیپی عمومی- Public address – برای تعیین شبکه های عمومی استفاده می شود و نیاز به مجوز از سازمان INIA است که آی پی هایی که معتبر نامیده می شوند و از طریق اینترنت قابل دسترسی هستند جز و این دسته محسوب می شوند.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر درمورد دورهها و اساتید با مشاورین دوران آکادمی در ارتباط باشید.
Subnet mask -سابنت مسک- نشان می دهد که هر سیستم متعلق به کدام کلاس از آیپی ها است و هرکلاس آیپی Subnet mask مختص به خودش را دارد؛ بنابراین مشخص می کند که کدام بخش از آیپی متعلق به دستگاه وکدام بخش از آیپی متعلق به شبکه است.
Subnet mask دو الگو استاندارد وغیر استاندارد دارد.
در الگوی استاندارد هر آیپی یک Subnet mask مخصوص به خودش را دارد. ولی در الگوی غیر استاندارد با بیت های هشتایی مطابقت نمی کند.
نشانی IP را به نشانیهای هاست و شبکه تقسیم میکند و به این ترتیب مشخص میسازد که کدام بخش از نشانی IP به دستگاه مربوط است و کدام بخش به شبکه تعلق دارد.
بیشتر بدانید : آموزش CCNA
Class A: 255.0.0.0
Class B: 255.255.0.0
Class C: 255.255.255.0
زمانی که سازمانها به زیرشبکههای بیشتر نیاز داشته باشند، زیر شبکه نشانی آیپی را چندین بار به زیر شبکه یا Subnet بیشتر تقسیم میکند. استفاده ازاصطلاح mask به این معنا است که Subnet Mask اساساً از عدد 2-بیتی خاص خود برای نگاشت و مشخص کردن نشانی IP استفاده میکند.
برای ایجاد بیت های جدید با کوچک کردن هاست می توانیم شبکه های جدیدی بسازیم. برای انجام subnetting باید کار با اعداد باینری را بدانید.
استفاده از بیتهای هاست را برای بیت های شبکه subnetting میگویند.
امروزه شناخت مفاهیم پایهای مثل IP برای هر متخصص IT ضروری است. اگر قصد دارید مفاهیم شبکه را بهصورت حرفهای یاد بگیرید، پیشنهاد میکنیم در دورههای تخصصی شبکه و امنیت سایبری دوران آکادمی شرکت کنید تا مفاهیم پایهای را در کنار آموزشهای عملی و سناریوهای واقعی تجربه کنید.
IP یا Internet Protocol یک شناسه منحصربهفرد است که برای شناسایی دستگاهها در شبکه استفاده میشود. بدون وجود IP، ارتباط بین سیستمها در اینترنت ممکن نیست.
IP عمومی (Public) در اینترنت قابل مشاهده است و برای دسترسی از بیرون شبکه استفاده میشود، اما IP خصوصی (Private) فقط در داخل شبکههای محلی (LAN) کاربرد دارد.
IPv4 از آدرسهای ۳۲ بیتی و فرمت عددی مثل 192.168.1.1 استفاده میکند، در حالی که IPv6 از آدرسهای ۱۲۸ بیتی و فرمت هگزادسیمال مثل 2001:0db8:85a3::8a2e:0370:7334 بهره میبرد و ظرفیت بسیار بیشتری دارد.
در ویندوز میتوانید با اجرای دستور ipconfig در Command Prompt و در گوشی یا مرورگر با جستجوی “What is my IP” آدرس IP خود را ببینید.
بله، اگر از IP پویا (Dynamic IP) استفاده کنید، آدرس شما با هر بار اتصال به اینترنت ممکن است تغییر کند. در مقابل، IP ثابت (Static IP) همیشه یکسان میماند.
IP در فایروالها، ردیابی تهدیدات و کنترل دسترسی نقش حیاتی دارد. بسیاری از حملات سایبری با شناسایی یا جعل آدرس IP (IP Spoofing) انجام میشوند.